Met de opwarming van de aarde komt het geregeld voor dat rivieren overstromen. Dat gebeurt in Nederland bij de Maas nog wel eens. Een nat huis is niet gewenst, maar er bestaat een oplossing: de amfibische woning.
Zo’n huis lijkt op het principe van de amfibische auto of bus. Die rijden op de weg, maar als ze het water in gaan, veranderen ze in een boot. Een amfibisch huis staat normaliter gewoon op de grond, maar wanneer het water stijgt begint hij te drijven.
Rond 2003 begon de ontwikkeling van amfibische huizen als experiment. Inmiddels staan dit soort woningen in plaatsen als Maasbommel en Ohé en Laak. Ze staan op een verzameling van palen waar het huis van loskomt tijdens opkomend water. Dat gebeurt overigens niet elke week. Gemiddeld is het één maal hoogwater per twaalf jaar. De woningen in Maasbommel hebben tot nu toe slechts één maal gedreven, in 2011.
Dit soort amfibische woningen wordt gezien als typisch Nederlandse manier om niet tégen het water te werken maar mét. In sommige kringen worden de huizen vergeleken met bouwwerken als de Afsluitdijk en de Deltawerken. Wanneer het water in de toekomst steeds vaker stijgt, moet daar nu al rekening mee gehouden worden. Met amfibische woningen blijft Nederland veilig en duurzaam bouwen, terwijl rekening gehouden wordt met de klimaatproblemen.
Momenteel zijn een aantal projecten gaande om grote gebieden klaar te maken voor amfibisch wonen. Zo zou het Groene Hart uitermate geschikt zijn. Zowel voor waterberging als het aanleggen van watergefundeerde woonwijken. Tijdens extreme regenval en rivierwaterafvoer kan extra water opgevangen worden, die in droge periodes als buffer voor watertekort ingezet worden. Zoetwater dat binnenloopt, zal de bodemdaling vertragen en uiteindelijk stopzetten. Amfibische woonwijken opzetten is een dure investering, maar ze moeten leiden tot een heel nieuwe manier van leven, waarbij we hand in hand leven met de natuur en de veranderingen in het klimaat.
